Og hvað kostar þetta?

Nú fara fram rannsóknir á rannsóknir ofan og fjármálaspekingar vinna hægri vinstri... Hvað fær almenningur svo út úr þessu? ENN MEIRA TAP.

Um daginn var sagt að kostnaðurinn við einhverja fjármálaráðgjöf vegna bankahrunsins væri kominn í 150 milljónir og það voru 15 manns á launum við herlegheitin... Er eitthvað ekki í lagi... 10 milljónir á mann að meðaltali... Ætlar þessu aldrei að linna?

Hægt að nýta sambönd Joly

OMG

Það er aldeilis breyting... hálfa blaðsíðan í náttúrufræðibókinni er orðin að dagsferð í kynlífssafn... Hvers vegna fór safnið á hausinn??? Eru nemendur bara á netinu   ???

Danskt kynlífssafn gjaldþrota

Heppin að búa ekki í Rvík

Það kemur manni ekkert á óvart lengur... þeir virðast eiga nóga peninga í Reykjavík eða eru þeir ekki búnir að frétta af bankahruninu og kreppunni. Átta menn sig ekki á því að þeir eru að eyða fé hins almenna borgara.
AUÐIR GLUGGAR eiga að fá andlitslyftingu... Ætli borgarstjórnin ætli að verða að gínum í gluggunum... Það yrði amk talið frumlegt atvinnuframtak... ný atvinnugrein.

Miðborgin fær andlitslyftingu

Freddie og Carroll Filmore

Ég sæki Freddie og Carroll Filmore út á völl í fyrramálið. Vélin á að lenda um 6:10. Það er alltaf gaman að hitta þau. Við heimsóttum Freddie og Carroll í janúar, kíktum aðeins heim til þeirra en þegar við fórum í kirkjuna þeirra... voru þau á innsetningarhátíð Obama í Washington.

En þau koma sem sagt á morgun og Freddie prédikar í Fríkirkjunni Kefas næsta sunnudag. Annað veit ég ekki úr dagskrá hans.

Ég er hér !!!

HÆ Katrín... ég er hér.... ég hef verið að mála...  og hef ekki getað lifað á listinni (nema matarlystinni)... og ég auglýsi hér með eftir eyðublaðinu til að skrá mig... fyrirgefið SÆKJA UM!

Leggur til breytingar á listamannalaunum

Skikkja réttlætisins

Það er aðeins fyrir trú og algerlega undir Guði komið hvort hann miskunnar sér yfir okkur. Siðbótamaðurinn Marteinn Lúther kom með nokkuð einfalda mynd af þessari Guðs gjöf. Líking hans eða mynd hans, var sú að þegar við höfum tekið á móti Kristi og eftir að við höfum iðrast synda okkar, þá íklæði hann okkur skikkju réttlætisins.
Þegar Guð síðan horfir niður á okkur á degi dómsins, þá sér Guð skikkju Krists en ekki syndarann sem er undir henni. 

Lúther sagði að undir skikkjunni væri sami syndarinn og áður, syndin væri ekki horfin burt, hún væri enn til staðar... en Kristur væri búinn að breiða yfir hana. Hann er búinn að fyrirgefa okkur hana. Þannig útlistaði hann hvernig Kristur hafi íklætt okkur skikkju réttlætisins. Það er því stór munur á þessari tilgátu og því að telja, að fyrir réttlætingu af trú séum við hreinsuð af syndinni og þannig gerð syndlaus... aðeins Kristur er syndlaus... synd okkar er aðeins hulin. 

Siðbótamaðurinn, leggur ríka áherslu á að hver og einn verði að ,,glíma” eins og hann orðar það, sjálfur við Guð... það er, hver og einn verður að leita hans sjálfur, iðrast sjálfur og veita sjálfur skikkju réttlætisins viðtöku. Kristur er persónulegur frelsari þinn, hér koma engir milliliðir að gagni og hann veit allt um syndarann undir skikkjunni... en það er sama hve mikið við lesum og fræðumst um Jesú Krist, það er alltaf hægt að kynnast honum og náð hans BETUR.   

Þegar hjörtu okkar hafa meðtekið Krist sem frelsara okkar, þá fáum við löngun til góðra verka, til að bæta okkur og verða betri manneskjur. Það er allt annað, en að vinna verk til þess að frelsast... allt annað en að ætlast til að frelsast í staðinn fyrir verkið.
Guð þarfnast ekki verka okkar... en náungi okkar þarfnast þeirra. Guð vill að við þjónum og hjálpum hvort öðru... Séum hvort öðru styrkur, veitum hvort öðru skjól og verndum og verjum hvort annað. 

Við byggjum ekki kirkju fyrir Guð, hún er fyrir náungann svo að hann geti byggt upp samband við Guð, eins og við.  Guð á ekki bara heima í kirkjunni, hann er þar sem hann er boðinn velkominn, hann er alltaf með okkur, allsstaðar. 

Einn gárungi sagði... að Guð væri allsstaðar í heiminum... nema hjá páfanum í Róm... þar er hann með staðgengil.

Einn fyrir alla - allir fyrir einn!

Í Post 16:22 segir frá uppþoti á hvíldardegi í Filippí og að Páll og Sílas sem voru á ferðalagi þar, hafi verið handteknir og varpað í fangelsi. Það er ekki nóg að vörðurinn eigi að gæta þeirra vandlega... það er settur stokkur á fætur þeirra... til að fyrirbyggja flótta.

Post 16:26 Þá varð skyndilega landskjálfti mikill, svo að grunnur fangelsisins riðaði. Jafnskjótt opnuðust allar dyr, og fjötrarnir féllu af öllum.
Vegna þess að fangarnir flúðu ekki, spyr fangavörðurinn hvað hann eigi að gera til að verða hólpinn.

Post 16:31En þeir sögðu: Trú þú á Drottin Jesú, og þú munt verða hólpinn og heimili þitt. 

Ekki aðeins hann heldur heimili hans líka.Einmitt þetta hefur oft komið upp í huga minn... getur það verið... Gengur þetta svona fyrir sig ?  Gildir hér máltækið : Einn fyrir alla og allir fyrir einn.  

Við höfum séð það í ritningunni... fyrir einn mann kom syndin í heiminn og einn maður leysti okkur undan henni...
Fólk reynir ekki húðstrýkingu og fangelsanir hér í dag, eins og Páll og Sílas reyndu, erfiðleikar dagsins í dag af allt annarri gerð en erfiðleikar manna áður fyrr.  En erfiðleikar eru það samt og það má ekki vanmeta þá eða gera lítið úr þeim.  Allt of margir eiga virkilega erfitt líf. Líf sem er stanslaust basl og áhyggjur af morgundeginum.

Eru menn almennt trúlausari nú en áður?  Blundar trúarneisti í fólki og þá er spurningin... slokknar þessi neisti þegar eitthvað bjátar á eða styrkist hann og verður að loga eða brennandi báli.   
Páll og Sílas voru húðstrýktir og fangelsaðir EN innra með þeim brann trúarinnar bál... þeir báðust fyrir og bandingjarnir hlustuðu... þetta er mikilvægur punktur... þeir hlustuðu, trúarfræinu hafði verið sáð... því við jarðskjálftann opnuðust allar dyr í fangelsinu og fjötrarnir féllu af öllum föngunum.  

Bænir Páls og Sílasar leystu líka hina fangana... ef Guð hefði viljað... hefði hann getað opnað bara dyrnar hjá þeim tveim... en hann opnaði allar dyrnar og felldi fjötrana af öllum. 

Þá er það spurningin um... einn fyrir alla... skiptir trúin máli, fyrst trú og bænir Páls og Sílasar leystu þá alla.  Nægir trú eins manns, (eða reyndar tveggja manna ) nægja bænir annarra til að bjarga okkur hinum? Þarf ekki hver og einn sína fullvissu... þarf ekki hver og einn sitt haldreipi... 

Vill einhver treysta því að einhver annar biðji fyrir honum svo hann bjargist... er ekki öruggara að biðja sjálfur!!! 

Drottinn er minn hirðir

Það eru margir sem halda upp á 23.Davíðssálm.  Þetta fékk ég sent frá Carroll Filmore og er þetta ágætis útlistun í fáum orðum um hverja línu í sálminum.

Drottinn er minn hirðir -  Það er persónulegt samband
mig mun ekkert bresta - hans er forðabúrið
á grænum grundum lætur hann mig hvílast - það er hvíld
leiðir mig að vötnum, þar sem ég má næðis njóta - það er endurnæring
Hann hressir sál mína - það er lækning
leiðir mig um rétta vegu  - Það er handleiðsla
sakir nafns síns - Það er tilgangur
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal - Það er prófsteinn
óttast ég ekkert illt, - það er vernd
Því þú ert hjá mér, - Það er trúfesti
sproti þinn og stafur hugga mig - það er agi/hlýðni
Þú býrð mér borð frammi fyrir fjendum mínum - það er von
Þú smyrð höfuð mitt með olíu - það er helgun
bikar minn er barmafullur - það eru alsnægtir
Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína - það er blessun
og í húsi Drottins bý ég langa ævi, - það er eilíft öryggi
Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta.

Týndi sonurinn

Síðasta dæmisagan af þeim þrem í 15 kafla Lúk. er um týnda soninn. Í þessari sögu er ekki einungis glaðst yfir því að finna hinn týnda, heldur er fyrirgefið, á stundinni, án nokkurs skilyrðis.  Þessar 3 sögur um hið týnda fara stigmagnandi.

Í fyrstu sögunni týndist 1% af sauðunum, í næstu 10% af drökmunum... í þessari er það 50%.  Því maðurinn átti 2 sonu og annar týndist.

Þessi dæmisaga hefur ótrúlega mörg andlit, og horfa flestir á faðirinn sem Guð sem fyrirgefur okkur feilsporin... vegna þess að faðirinn tók syninum opnum örmum, tilbúinn að fyrirgefa allt.  Síðan getum við íhugað hvor sonanna var í raun glataður.

En hvað ef við setjum okkur sjálf sem föðurinn, getum við séð hann sem áminningu fyrir okkur, var hann týndur í eigin áhyggjum?  Var hann ekki svo upptekinn af því sem hann hafði misst, þ.e. syninum sem fór, að hann kunni ekki að þakka fyrir eða meta það sem hann hafði... gleymdi hann að hann átti 2 syni. Getum við tekið föðurinn sem áminningu um... að gleyma ekki þeim sem standa alltaf við hlið okkar, þeim sem vinna sín verk án möglunar og án umbunar.  

Er það nógu gott fyrir þann sem er alltaf við hlið manns, að heyra setningu eins og faðirinn sagði:
Lúk 15:31 Hann sagði þá við hann: Barnið mitt, þú ert alltaf hjá mér, og allt mitt er þitt...  
Nei, ég er ansi hrædd að við verðum að gefa ,,kiðling” öðru hverju. Hrósa og verðlauna þá sem eru alltaf við hlið okkar, verðlauna þá sem standast væntingar okkar.  Eldri sonurinn kvartaði við föður sinn að hafa aldrei fengið neitt frá föður sínum. 
Takið eftir því að það er ekki fyrr en honum finnst hann settur til hliðar, að hann kvartar...

Enn eitt sjónarhorn, á það hver var virkilega týndur eða í hverju við týnum okkur.

Týnda drakman

Dæmisaga nr. 2 er dæmisagan um týndu drökmuna.  Þessi dæmisaga lætur lítið yfir sér.  Ef við teljum setningu vera frá punkti til punkts, þá er hún 3 setningar, en hún segir ótrúlega mikið. 

Lúk 15:8   Eða kona, sem á tíu drökmur og týnir einni drökmu, kveikir hún þá ekki á lampa, sópar húsið og leitar vandlega, uns hún finnur hana?
Ég veit ekki nákvæmlega hve mikils virði 1 drakma er, en við fáum strax að vita, að þessi týnda drakma er ekki sú eina sem konan á. Ég veit ekki heldur hvað lampaolían kostaði, en á þessum tíma, hún hefur örugglega verið dýrmæt. En konan byrjar strax að leita... eins og hún hafi ekkert annað að gera, eða eins og drakman færi eitthvað þó hún leitaði þegar það væri orðið bjart...

Í þessari dæmisögu hefur verðmæti hins týnda, þó það sé aðeins 1 drakma, aukist í 10% frá sögunni um týnda sauðinn.  
Ef við kíkjum á 1.vers þessa kafla þá segir þar að það eru tollheimtu-menn að hlusta.  Jesús vissi að til þess að dæmisögurnar virkuðu sem best, urðu þær að vera um málefni sem fólkið þekkti að eigin raun. Týndur peningur var betri viðmiðun en týndur sauður fyrir tollheimtumenn. 

-9- Og er hún hefur fundið hana, kallar hún saman vinkonur sínar og grannkonur og segir: Samgleðjist mér, því að ég hef fundið drökmuna, sem ég týndi.
Ef konur þessa tíma hafa verið líkar konum í dag, þá er eins líklegt að, það hafi kostað hana meira en eina drökmu, að kalla saman vinkonur sínar og grannkonur. Þegar upp er staðið var konan kanski í mínus. 

-10- Ég segi yður: Þannig verður fögnuður með englum Guðs yfir einum syndara, sem gjörir iðrun.   Þessi saga segir okkur að það getur kostað okkur meira en það sem við týndum, að gefast ekki upp, heldur leita þar til við finnum, frekar en að sætta sig við að týna og láta það bara eiga sig.

Aðalmálið er að finna hið týnda og bjarga því frá eilífri glötun.