Brandari

"An Arab at the airport: *Name? -Abdul al-Rhazib.
*Sex? -Three to five times a week.
*No, no... I mean male or female? -Male, female, sometimes camel.
*Holy cow! - Yes, cow, sheep, animals in general.
*But isn't that hostile? -Horse style, doggy style, any style!...
*Oh dear! -No, no! Deer run too fast!"

Fjallræðan, Matt. 5:3-12

Matt 5:3-12
-3- Sælir eru fátækir í anda, því að þeirra er himnaríki.
-4- Sælir eru sorgbitnir, því að þeir munu huggaðir verða.
-5- Sælir eru hógværir, því að þeir munu jörðina erfa.
-6- Sælir eru þeir, sem hungrar og þyrstir eftir réttlætinu, því að þeir munu saddir verða.
-7- Sælir eru miskunnsamir, því að þeim mun miskunnað verða.
-8- Sælir eru hjartahreinir, því að þeir munu Guð sjá.
-9- Sælir eru friðflytjendur, því að þeir munu Guðs börn kallaðir verða.
-10- Sælir eru þeir, sem ofsóttir eru fyrir réttlætis sakir, því að þeirra er himnaríki.
-11- Sælir eruð þér, þá er menn smána yður, ofsækja og ljúga á yður öllu illu mín vegna.
-12- Verið glaðir og fagnið, því að laun yðar eru mikil á himnum.
Þannig ofsóttu þeir spámennina, sem voru á undan yður. 

Sælir eru þeir sem taka við fagnaðarerindinu um Jesú Krist... séu þeir sorgbitnir yfir því að þeirra nánustu hati þá fyrir sakir nafns hans, þá munu þeir huggaðir verða.
Sælir eru þeir sem töldu sig ekki vita betur og afneituðu eða unnu gegn fagnaðarerindinu, heldur hungraði eftir hinu nýja lögmáli, lögmáli trúarinnar, því þeir munu erfa jörðina á efsta degi.
Sælir eru þeir sem hungrar og þyrstir eftir að verða réttlættir af Kristi því þá mun ekkert skorta á hinni nýju jörð...
Sælir eru þeir sem elska náungann eins og sjálfan sig, miskunna öðrum og boða frið og fögnuð hjartans því þeir verða börn Guðs.

Verið stöðug í boðun fagnaðarerindisins, þó það kosti mótlæti, óvinsældir, vinslit, hatur eða ofsóknir, óvinurinn hefur frá upphafi heims verið sem grenjandi ljón og þannig hefur hann ofsótt alla þá sem boða orð Guðs hreint og ómengað... honum verður ekki út kastað fyrr en við endi tímanna.

Einn fyrir alla - allir fyrir einn!

Í Post 16:22 segir frá uppþoti á hvíldardegi í Filippí og að Páll og Sílas sem voru á ferðalagi þar, hafi verið handteknir og varpað í fangelsi. Það er ekki nóg að vörðurinn eigi að gæta þeirra vandlega... það er settur stokkur á fætur þeirra... til að fyrirbyggja flótta.

Post 16:26 Þá varð skyndilega landskjálfti mikill, svo að grunnur fangelsisins riðaði. Jafnskjótt opnuðust allar dyr, og fjötrarnir féllu af öllum.
Vegna þess að fangarnir flúðu ekki, spyr fangavörðurinn hvað hann eigi að gera til að verða hólpinn.

Post 16:31En þeir sögðu: Trú þú á Drottin Jesú, og þú munt verða hólpinn og heimili þitt. 

Ekki aðeins hann heldur heimili hans líka.Einmitt þetta hefur oft komið upp í huga minn... getur það verið... Gengur þetta svona fyrir sig ?  Gildir hér máltækið : Einn fyrir alla og allir fyrir einn.  

Við höfum séð það í ritningunni... fyrir einn mann kom syndin í heiminn og einn maður leysti okkur undan henni...
Fólk reynir ekki húðstrýkingu og fangelsanir hér í dag, eins og Páll og Sílas reyndu, erfiðleikar dagsins í dag af allt annarri gerð en erfiðleikar manna áður fyrr.  En erfiðleikar eru það samt og það má ekki vanmeta þá eða gera lítið úr þeim.  Allt of margir eiga virkilega erfitt líf. Líf sem er stanslaust basl og áhyggjur af morgundeginum.

Eru menn almennt trúlausari nú en áður?  Blundar trúarneisti í fólki og þá er spurningin... slokknar þessi neisti þegar eitthvað bjátar á eða styrkist hann og verður að loga eða brennandi báli.   
Páll og Sílas voru húðstrýktir og fangelsaðir EN innra með þeim brann trúarinnar bál... þeir báðust fyrir og bandingjarnir hlustuðu... þetta er mikilvægur punktur... þeir hlustuðu, trúarfræinu hafði verið sáð... því við jarðskjálftann opnuðust allar dyr í fangelsinu og fjötrarnir féllu af öllum föngunum.  

Bænir Páls og Sílasar leystu líka hina fangana... ef Guð hefði viljað... hefði hann getað opnað bara dyrnar hjá þeim tveim... en hann opnaði allar dyrnar og felldi fjötrana af öllum. 

Þá er það spurningin um... einn fyrir alla... skiptir trúin máli, fyrst trú og bænir Páls og Sílasar leystu þá alla.  Nægir trú eins manns, (eða reyndar tveggja manna ) nægja bænir annarra til að bjarga okkur hinum? Þarf ekki hver og einn sína fullvissu... þarf ekki hver og einn sitt haldreipi... 

Vill einhver treysta því að einhver annar biðji fyrir honum svo hann bjargist... er ekki öruggara að biðja sjálfur!!! 

Týndi sauðurinn

Í Lúkasarguðspjalli segir Jesús 3 dæmisögur í röð sem fjalla allar um eitthvað sem er týnt, það er týndi sauðurinn, týnda drakman og týndi sonurinn.

Fyrsta dæmisagan er Lúk 15:4 um týnda sauðinn.

 -4- Nú á einhver yðar hundrað sauði og týnir einum þeirra. Skilur hann ekki þá níutíu og níu eftir í óbyggðinni og fer eftir þeim, sem týndur er, þar til hann finnur hann?

Einn af hundraði  eða 1% finnst okkur ekki hátt hlutfall, og margir myndu hugsa : Hvað ef hinir 99 myndu týnast á meðan.  Var það þá þess virði að hafa áhyggjur af þessu eina prósenti sem var týnt.

-6- Þegar hann kemur heim, fagnar hann með vinum og nágrönnum.  Í okkar verslunarháttum væri 1%  tap afskrifað án umhugsunar.  En þetta er dæmisaga og dæmisögur verða að vera á sama plani og hlustendurnir.  Allir áheyrendurnir þurftu að hafa fyrir því að eiga í sig og á, flestir á þessum tíma voru hirðar, sem skildu að hver sauður var dýrmætur. Það kostaði tíma og erfiði að halda þeim saman og leita þeirra sem týndust  en gleðin yfir að hafa fundið þann týnda, gerði það þess virði.   

-7- Ég segi yður, þannig verður meiri fögnuður á himni yfir einum syndara, sem gjörir iðrun, en yfir níutíu og níu réttlátum, sem ekki hafa iðrunar þörf. Við sem erum margbúin að lesa þessa dæmisögu vitum að Kristur er að tala um syndarann, þann sem leiðist frá hjörðinni hans. 
Hinir 99 voru ekki í hættu, þeir voru frelsaðir búnir að játast Jesú... þó þeir væru í ,,óbyggðum”  sem sagt á hættusvæðum,  innan um úlfa og óargadýr... þá voru þeir öruggir... væru þeir innan hjarðarinnar.  

En hverjum þeim sem bjargast.... það er þeim sem iðrast og snúa aftur..... er fagnað ákaft á himnum. 

Önnur hætta hjarðarinnar er ef það kemst ,,úlfur í sauðagæru" inn í hópinn. Verk hirðisins er að vernda hópinn, bæði fyrir úlfum sem geta komist inn í hópinn og vilja draga sauðina út úr hópnum og einnig að leita þeirra sem týnast eða villast burt.

Tala dýrsins 666

Ég fékk bækling inn um lúguna, ég þekkti strax að hann var frá Aðventistum. Hvíldardagurinn, Danielsbók og Opinberunarbókin eiga hug þeirra allan. Ég býst við að þessi bæklingur fari inn á hvert heimili.
Aðventistar eru besta fólk, ég hef oft farið á samkomu hjá þeim, finnst margt gott hjá þeim... en trúin er meira en hvíldardagurinn og spádóms-samlokurnar. 
Ég hef bloggað um það áður að Aðventistar telji Kaþólsku kirkjuna vera antikrist... eitt af táknunum er einmitt yfirskrift embættis páfa... VICARIUS FILII DEI... þar sem Aðventistar leggja saman rómversku tölurnar í nafninu og fá út tölu dýrsins 666

Eitthvað finnst mér skrítið að þeir telji bæði stafina V og U vera töluna 5 og þess vegna kíkti ég á þessa síðu á netinu sem sýnir hvernig rómversku táknin eru hugsuð og hvaða tölur gilda fyrir hvern staf.
http://gwydir.demon.co.uk/jo/numbers/roman/index.htm#count

Fáið þið út... 666 ?