Ólíkar hefðir trúarbragðanna

Við gistum núna á Econo Lodge og eigendurnir eru indversk hjón. Einn morguninn þegar við voru að fara út og Bíðari nr.1 var eitthvað að leita á garminum, þá tók ég eftir því að Indverjinn stóð fyrir utan dyrnar. Hann snéri að götunni og húsinu á móti og baðaði út höndunum.

Ég hélt fyrst að hann væri að tala við einhvern með þessu handapati, en þá tóku við aðrar kúnstir og hann snéri sér m.a. í þrjá hringi. Hann var að framfylgja sinni trúarhefð, sennilega að biðja fyrir nýjum degi. Það skipti hann engu máli að tugir ef ekki hundruðir bíla keyrðu framhjá 5-10 metrum frá honum og fjöldi manns gengi hjá... hann var einn með sínum guði eða guðum. 

Ég gat ekki annað en dáðst að því að umheimurinn skipti hann engu í samskiptum hans við guðinn eða guðina sína. Við hin kristnu leynum ekki beint trúnni en við opinberum hana ekki á þennan hátt... kanski erum við sífellt með þessi orð Jesú á bakvið eyrað...

Matt 6:5   Og þegar þér biðjist fyrir, þá verið ekki eins og hræsnararnir. Þeir vilja helst standa og biðjast fyrir í samkundum og á gatnamótum, til þess að menn sjái þá. Sannlega segi ég yður, þeir hafa tekið út laun sín.

Við vitum að Jesús var að tala um gyðinga sem báðust fyrir með hrópum og köllum á götuhornum og börðu sér á brjóst og tilgangur þeirra var að vekja athygli á sér. 
Indverjinn aftur á móti gaf ekkert hljóð frá sér en framkvæmdi þá siði sem honum bar samkvæmt trúnni... 

Vegna þess að maðurinn er Indverji - þá vissi ég að athöfnin var trúarleg, ef hann hefði verið hvítur - hefði ég talið hann eitthvað skrítinn