Hið sanna fagnaðarerindi

Í Rómverjabréfinu skrifar Páll postuli að Gyðingar eigi að leggja frá sér lögmálið... því þaðan í frá verði menn réttlættir fyrir trú... aðeins fyrir trú..... en alls ekki verk.
Fagnaðarerindið var og er fagnaðarerindi vegna þess að það er trúin sem frelsar þig en ekki hlýðni við lögmál. Ef við værum dæmd eftir verkum ... myndi enginn fara til Guðs.
Fyrir Gyðinga sem höfðu lifað eftir ströngum reglum lögmálsins og verk skipuðu stóran sess í lífi þeirra ss hreinleikalögin, umskurnin, hvíldardagurinn og hátíðir... fyrir þá var þetta stór biti að kyngja.

Í Galatabréfinu 1.6 segir Páll...  

-6- Mig furðar, að þér svo fljótt látið snúast frá honum, sem kallaði yður í náð Krists, til annars konar fagnaðarerindis, -7- sem þó er ekki til; heldur eru einhverjir að trufla yður og vilja umhverfa fagnaðarerindinu um Krist. -8- En þótt jafnvel vér eða engill frá himni færi að boða yður annað fagnaðarerindi en það, sem vér höfum boðað yður, þá sé hann bölvaður. -9- Eins og vér höfum áður sagt, eins segi ég nú aftur: Ef nokkur boðar yður annað fagnaðarerindi en það, sem þér hafið veitt viðtöku, þá sé hann bölvaður. 

Margir taka þessum orðum Páls þannig... að Galatamenn  hafi verið farnir að snúa sér aftur til heiðni, en það er ekki málið... flestir þeirra voru áður gyðingar, eftir að menn taka trú á Krist eru þeir kristnir.

Páll er að ávíta þá fyrir að snúa sér aftur að lögmálinu – verkunum. Páll var að ávíta þá fyrir að treysta ekki orðum Jesú þegar hann segir – fylg þú mér, trú þú á mig og þú munt hólpinn verða.  Páll segir í 6v. að þeir séu að snúa sér til annars konar fagnaðarerindis... og við sjáum á bréfum hans að hann er að setja út á menn sem vildu halda inni ýmsum ákvæðum lögmálsins eins og t.d. umskurninni.

Páll segir að annars konar fagnaðarerindi sé ekki til, einfaldlega vegna þess að um leið og menn blanda verkum við, hættir fagnaðarerindið að vera fagnaðarerindi. Fögnuðurinn liggur í því að þú gefur sjálfan þig, þ.e. sál þína.

Og öfugt við þann frasa sem við þekkjum... að selja sál sína fyrir eitthvað... þá getum við það ekki... við verðum að gefa hana af fúsum og frjálsum vilja.

-11- Það læt ég yður vita, bræður, að fagnaðarerindið, sem ég hef boðað, er ekki mannaverk. -12- Ekki hef ég tekið við því af manni né látið kenna mér það, heldur fengið það fyrir opinberun Jesú Krists. -13- Þér hafið heyrt um háttsemi mína áður fyrri í Gyðingdóminum, hversu ákaflega ég ofsótti söfnuð Guðs og vildi eyða honum. -14- Ég fór lengra í Gyðingdóminum en margir jafnaldrar mínir meðal þjóðar minnar og var miklu vandlætingasamari um erfikenningu forfeðra minna.

Í versum 11 - 14 er Páll að segja að hann gyðingurinn, þekki gyðingdóminn og fagnaðarerindið finni menn ekki þar. Gyðingdómurinn var fullur af verkum í formi erfikenninga og menn vildu halda í verkin.  Páll segist ekki hafa látið kenna sér það honum opinberaðist þetta fagnaðarerindi... Hann fann það ekki upp, hann var að uppgötva það sem ritningarnar sögðu fyrir en menn höfðu rangtúlkað.

Hvað sögðu lærisveinarnir þegar þeir gengu með Jesú á veginum til Emmaus... það brann í þeim hjartað því hann lauk upp fyrir þeim ritningunum... Jesús gaf þeim skilning á því sem var alltaf fyrir augunum á þeim í ritningunni.

Hið sanna fagnaðarerindi eru orð Jesú: fylg þú mér... trú þú á mig og þú munt hólpinn verða. 

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 21.9.2008 kl. 13:04]

²²Verðið gjörendur orðsins og eigi aðeins heyrendur þess, ella svíkið þér sjálfa yður

¹⁴Hvað stoðar það, bræður mínir, þótt einhver segist hafa trú, en hefur eigi verk? Mun trúin geta frelsað hann? ¹⁵Ef bróðir eða systir eru nakin og vantar daglegt viðurværi ¹⁶og einhver yðar segði við þau: "Farið í friði, vermið yður og mettið!" en þér gefið þeim ekki það, sem líkaminn þarfnast, hvað stoðar það? ¹⁷Eins er líka trúin dauð í sjálfri sér, vanti hana verkin.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 21.9.2008 kl. 13:05]

¹⁴Hvað stoðar það, bræður mínir, þótt einhver segist hafa trú, en hefur eigi verk? Mun trúin geta frelsað hann?

¹⁵Ef bróðir eða systir eru nakin og vantar daglegt viðurværi ¹⁶og einhver yðar segði við þau:

 "Farið í friði, vermið yður og mettið!" en þér gefið þeim ekki það, sem líkaminn þarfnast, hvað stoðar það?

¹⁷Eins er líka trúin dauð í sjálfri sér, vanti hana verkin.

[Bryndís Svavarsdóttir, 21.9.2008 kl. 13:14]

Blessaður Svanur,

Ég er sammála þér, trúin er dauð án verka. Sem kristnar manneskjur viljum við bæta okkur sjálf, gera góð verk, og það er náungi okkar sem þarfnast góðu verkanna... og stundum erum við sjálf þessi náungi...en við frelsumst ekki fyrir þau. Verkin eru ekki aðgöngumiði að Guðsríki.

[Birgirsm, 21.9.2008 kl. 21:57]

Sæl Bryndís

Hvað segir þú um Boðorðin 10, eru þau fallin úr gildi eða,,,,,,

[Bryndís Svavarsdóttir, 22.9.2008 kl. 01:05]

Sæll Boli,
Boðorðin tíu falla aldrei úr gildi. Ég var með pistil um þetta fyrir nokkru sem ég nefndi ,,aðeins ein synd"
http://bryndissvavars.blog.is/blog/bryndissvavars/entry/637734/

Það eru margir sem telja brot á öllum boðorðunum vera synd, en bæði hinar gömlu Misna-bækur gyðinga og siðbótamaðurinn Lúther skiptu þeim í tvo hluta...
Það gerði Kristur reyndar líka, hann dró þau saman í það sem er kallað tvöfalda kærleiksboðorðið, skipti þeim í tvo þætti, sambandið við Guð og sambandið við náungann.

Lúk 10:27
Hann svaraði: Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni, öllum mætti þínum og öllum huga þínum, og náunga þinn eins og sjálfan þig.

Skipting boðorðanna er fyrir framan hvíldardagsboðorðið því hvíldardagurinn var gerður mannsins vegna. Fyrstu boðorðin varða samfélag og átrúnað á Guð og brot á þeim er synd, sem ég sagði þá vera hina einu synd... syndin er vantrú á Guð.

Seinni hluti boðorðanna varðar samfélag manna, brot á þeim er ekki synd, sum þeirra, eins og ,,heiðra skaltu föður og móður" eða ,,þú skalt ekki girnast" fyrir utan hvíldardagsboðið... er ekki einu sinni að finna í lagasöfnum samfélaga.  

Samfélög manna krefjast reglna, og boðorðin eru góðar reglur, en það skiptir miklu máli fyrir okkur hvort við teljum þau öll vera mælikvarða á synd eða hvort við erum sek gagnvart okkur sjálfum eða náunganum, þegar... ekki ef við brjótum þau.

Nú er ég alls ekki að segja að við getum gert allt sem við viljum, heldur það að, við vitum að við erum alltaf að brjóta boðorðin, hvernig sem við reynum að gera það ekki...

[Bryndís Svavarsdóttir, 22.9.2008 kl. 01:07]

PS. boldið kom óvart  

[Birgirsm, 22.9.2008 kl. 19:42]

Gott að heyra, sammála hverju orði.