Komin heim :)

Ég var vöknuð fyrir allar aldir... leit út um gluggann og sá að bílnum hafði verið pakkað inn í klakabrynju. Bíðari nr 1 hringdi með áhyggjur vegna þess að svo mörgum flugum hafði verið aflýst eða seinkað í kringum Little Rock eða Arkansas. Hann vildi endilega að ég reyndi að flýta fluginu ef það væri hægt.

Maðurinn í lobbýinu hringdi fyrir mig en fluginu fyrir hádegi hafði verið aflýst og mitt flug var það fyrsta til Denver. Ég ákvað að mæta mjög snemma og fara stystu leið að taka bensín, kaupa nesti og skila bílnum. Það var eins gott að ég ætlaði snemma af stað, því ég var 20 mín að þýða bílinn - rúðurnar og að opna framhurðina, rennihurðarnar afturí voru óvirkar. Göturnar voru eins og skautasvell og mér fannst ég ólýsanlega heppin að hafa bensínstöð við hliðina á hótelinu... og þar keypti ég líka nesti.

Í flugstöðinni var allt stopp - ekkert flug á áætlun og margir þegar búnir að missa af tengiflugum. Ég gat ekki tékkað kassann minn alla leið, en það átti ekki að vera vandamál ef flugið væri á réttum tíma... En svo varð rúmlega hálftíma seinkun á brottför frá hliði og löng röð í loftið. Mér var hætt að lítast á blikuna en treysti á Guð... það er nefnilega ekki flogið alla daga heim frá Denver. 

Doug Meadows frá Fort Collins, a fellow Maniac, var með sömu vél og hann bauð mér að taka kassann á komubandinu og koma honum á Icelandair ef allt færi á versta veg... og hann athugaði á skjánum hvar Icelandair vélin var á meðan ég beið eftir töskunni sem var tekin af mér. 

United Airlines lagði við rana niðri og innst inni í enda á terminal B. Vélin var svo lítil að handfarangur var tekinn af farþegum og afhentur við dyrnar við komu. Ég beið í 5 mínútur eftir töskunni, af þeim 20 mín sem ég hafði þar til Icelandair átti að fara... og síðan hljóp ég af stað... vegalengdin var svona ca 6 Leifsstöðvar og ég þurfti að taka lest að auki á milli terminala.

Þegar ég koma að Icelandair vélinni var búið að loka hliðinu og kona að koma út... Ég náði varla andanum þegar ég stundi að ég ætti sæti í vélinni. Konan hljóp niður ganginn og til baka aftur... þá hringdi hún og spurði hvort þau hefðu getað opnað dyrnar aftur og gerði miða fyrir mig. Ég hljóp niður ganginn og hef sjaldan verið eins fegin að ná flugi. Ég var svo fegin að ég hringi heim í Bíðarann til að láta hann vita að ég hefði náð fluginu... Það mátti ekki tæpara standa - Guði er enginn hlutur um megn. 

Eftir tveggja tíma flug kom flugfreyjan og sagði að "taskan" mín hefði náð um borð... en það hefur verið taska einhvers annars... það var örugglega mikið kaos í töskudeildinni þegar mikið af farþegum þarf að bíða og er jafnvel að skipta um flugleiðir. 

Því miður náði kassinn minn ekki um borð og næsta flugvél frá Denver kemur á fimmtudagsmorgun... en ég fékk tölvupóst frá Doug um að hann hefði tekið kassann og afhent starfsliði United hann ásamt töskumiðanum mínum og orðsendingu frá mér (sem var skrifuð á ælupoka) því það var enginn í afgreiðslunni hjá Icelandair.