Bryndís Svavarsdóttir

29.9.2008 | 00:16

Ekkert nema dýrð og dásemd

Það er svo skrítið Woundering
Við ferðumst ekki án þess að ég hlaupi maraþon um leið... þannig að allar ferðir miðast við það... Markmiðið er maraþon - en svo er ég alltaf svo fegin þegar hvert hlaup er afstaðið

Í morgun hljóp ég mitt 91. maraþon, en ef ég teldi þau eins og kaninn gerir, þá hefði þetta maraþon verið mitt hundraðasta. Þeir telja hvert Ultra-maraþon sem eitt maraþon og ég er búin að hlaupa Laugaveginn 9 sinnum.

Reglurnar eru skýrar, ég gæti t.d. ekki talið Þingstaðahlaupið með... þ.e. frá Valhöll á þingvöllum í Alþingishúsið (50km) þar sem það er ekki eftir viðurkenndum stöðlum.

Tilgangi ferðarinnar til Omaha er sem sagt náð Wink
Omaha er höfuðborg Nebraska, mikill hávaði frá umferðinni og NÁTTÚRUNNI... það er ótrúlegur hávaði frá náttúrunni.
Hávaðinn kemur frá engisprettum, sem eru vaðandi út um allt og Lúlli stóðst ekki að mynda eina og litla sæta íkornann sem var að hlaupa að bílnum okkar.

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 00:20 | Facebook

Athugasemdir

Bestu kveðjur frá okkur. Vildi að við værum þarna , allavega við systurnar í mollinu

góða skemmtun , kossar og knús !!!

Helga (IP-tala skráð) 29.9.2008 kl. 17:11

Bæta við athugasemd [Innskráning]

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Bryndís Svavarsdóttir

alltaf að mála, þó ekki skrattann á vegginn.

Gaflari í húð og hár.
Gift, 4 börn, 8 barnabörn og 3 langömmubörn :)
Cand Theol í guðfræðideild HÍ.
Prestur..
vanræki áhugamálin

Aðaláhugamál:
Skemmtiskokkari:
Fjallgöngur,
Olíumálun,
Ferðalög.